Burada bahsedeceğimiz sağlıklı yetişkinler, yakınlık ve sevgi ihtiyaçlarını sağlıklı yollardan karşılamak için evlenirler. Bu kurumun tasarlanış ve insan varlığının başından beri, insanın çift olarak yaşamasının kurgulanmış olmasının sebebi budur.
İnsanlar sevip sevildiklerinde, sevgi depoları dolmuş olduğunda farklı hisseder, farklı davranırlar. bu durumda hem kendilerine, hem çevrelerine yararlı birer birey olurlar.
Aşıkken, sevgi depomuzun dolduğunu sanarak; bilinçsizce yaptığımız ama irademizin dışında hareket ettiğimizi anlayamayıp, gönüllü olarak yaptığımızı sandığımız fedakarlıklar, eşimizi mutlu etme konusundaki takıntılı halimiz, yaşadığımız o yakınlık duygusu, ihtiyaçlarımızın karşılanması hali bir süre sonra sona erer.
Aşkın başlangıcında, kadınlar çiftleşme ve türlerinin devamını sürdürmek için bu harika durumu, evlenerek garanti altına almak isterler. Kendini kadının mutluluğuna adamış olan erkeğe de bu istek mantıklı gelir. Böylece aşkı gerçek sevgi sanan çift evlenir.
Ancak Aşkın başlangıcından bir kaç sene sonra, hayatın gerçekleri ile yüzleşip, kendimizi hayatın odak noktasına koyduğumuz doğal akış yeniden akmaya başladığında, ayaklarımız hızla yere çarpar. Çarpmanın şiddeti ile en temel ihtiyacımızın aşk değil, birlikte olduğumuz insan tarafından gerçekten sevilip Onu sevmek olduğunu, bunu tüm hür irademiz ile yapmak istediğimizi keşfederiz.
Sevgi depomuzu, severek doldurmanın hazzını yaşarız.
Tabi bunu, aşk sonrası kalan sevgi tortusunun içinden, eşimizin sevgi dilini öğrenerek, keşfederek yapabiliriz.
Sevgi depomuzu, severek doldurmanın hazzını yaşarız.
Tabi bunu, aşk sonrası kalan sevgi tortusunun içinden, eşimizin sevgi dilini öğrenerek, keşfederek yapabiliriz.
Kaynak : Beş Sevgi Dili / Gary Chapman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder