Reiki' ye uyumlamdığım zaman bu yöntemin, evrenin enerjisini insanlara aktarabilmek için bir araç olmayı kabul etmek olduğunu anladım. Gönüllü olarak araç olmayı kabul ettiğim bu öğretinin kilit noktalarından biri, yapılan her çalışma sonrasında enerji aktardığınız kişinin size herhangi bir ödeme yapması gerekliliği. Bu ödeme, bir bardak sudan, hediyeye, çiçeğe, öpücüğe, duaya, paraya kadar herşey olabilir. Ancak sadece Allah' a mahsus olan vermeden almanın kuralına uyarak Evren' in alma verme dengesini bozmamamız gerekiyor.
Bu bilgiden yola çıkarak izlediğim hayatlarda gördüğüm bir alışveriş dengesizliğini sizlerle paylaşmak istiyorum.
Diyelim ki ; bir aşk ilişkisi : Erkek ya da kadın, biri ilk günlerde aşkın şiddeti ile odak noktasına diğerini koyar. Öncelikle Onu mutlu etmek, kendine hayran etmek vs. için diğerine verir de verir. Elinde ne varsa cömertçe sunar, fedakarlıklar yapar. Bu esnada bilmeden diğerini kendine borçlandırıyordur. Ve her kredidötür gibi iyi bir muhasebe sistemi çalıştırır. Bir süre verdikten sonra bir gün diğerinden bir şey ister/ bekler. Verdiğinin karşılığı olacak bir şey. Bir davranış, duygu vs. Ama alan taraf, talepte bulunmadan kendine sunulan cömertliği doğal karşılamış, kendini borçlandırmamıştır. Verenin ne beklediğini de bu yüzden anlayamaz.
Böylece alan ile veren arasında bir uyumsuzluk olur. Veren, hırslanmaya ve haksızlığa uğradığını hissetmeye başlar. Alan ise; o kadar borçlanmıştır ki, bir kaç küçük hareket bile yapsa yeterli olmaz.
Bu durumu yaşamamanın bir kaç yolu var.
- Veren, verdiği şeyi kendisi için verecek. Kendi mutluluğu, kendi tatmini için. Kendisi için yaptığı hareketin sorumluluğunu alacak ve bunun için alanı borçlandırmayacak.
- Veren, alana bunu Onun için yaptığını, aralarında şu an da bir alacak verecek ilişkisi olduğunu açıkça ifade edecek. Ve bir hesap kapanmadan, ikinci hesabı açmayacak ki alanın üzerinde fazla yük birikmesin.
Örneğin bir anne çocuk ilişkisi. Anne yaptığı herşeyi çocuğu için yaptığını düşünerek çocuğu borçlandırır. Oysa anne olmanın muhteşem hazzı için bunları yaptığını ve o sırada yaşadığı tatmini düşünerek kendi ile yüzleşmeli, çocuğun üzerinde yük yaratmamalıdır.
Alma verme verme dengesinin eşit olduğu, sorumluluğumuzu kabul ettiğimiz ilişkiler yaşayalım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder